Kesedihan Seorang Ayah

Hari ni (6/1/2011-Khamis) adalah hari ke-4 Aiman bersekolah. saya pulak akan memulakan kerja setelah 6 hari bercuti. Lebih kurang kul 6.05 pagi saya dh mandi n solat semua bagai. Setelah menyiapkan diri sendiri, saya pun tersu siapkan anak bujangku utk ke sekolah. Inilh rutin saya nanti... Aiman ni boleh dikategorikan senang kejutlah... tak yah nak bertarik-tarik bagai... simbah air bagai... gerakkan badan die terus die jaga. Tp satu jer tabiatnyer kene dukung bwk g mandi... kalau tak memang kompomlah tak kan berganjak dr katil... Dukung pun dukunglah.. asal die nak mandi n pegi sekolah... Dh siap-siapkan die.. saya pun siap plak nak g keje. Lebih kurng kul 7.10 pg saya baru bertolak dr rumah.... hujan plak tu....hati saya memang berdebar-debarlah coz takut die nangis lagi... Yelah, hr ni ayah die hantar.. saya tak sempat nak g hantar die g sekolah.. jgn die bt hal lagi dh lah.....

Lebih kurng kul 7.45 pg saya call my hubby... tanya cmner.. dh hantar ke blom Aiman... die ckp dh hantar.. die rs sayu plak bila tinggalkan Aiman kat sekolah tu.. tersentuh hati lelakinyer.... hehehe... My hubby ckp Lepas die bukak kan pintu kereta, Aiman terus salam dan cium n terus turun dr kereta menuju ke pintu pagar sekolah.... terus die masuk sekolah.... senang betul.... Selama 3 hari saya hantar die memang die bt hal ajer.... menangis....tp hari ni ayah die hantar terus jer jaln sendiri masuk sekolah..... May be die manja ngan saya kot tu yg die dera sy tu....
Saya Mengharapkan tabiat nyer akan berpanjangan sehingga die menamatkan persekolahannyer..... Amin.....